Bezpieczeństwo w miejscach, w których codziennie przebywamy, to kwestia priorytetowa – zwłaszcza, gdy chodzi o podłogi, które narażone są na różnorodne czynniki ryzyka, takie jak wilgoć czy śliskie substancje. Właśnie dlatego antypoślizgowość płytek staje się jednym z najważniejszych parametrów, jaki należy wziąć pod uwagę przy ich wyborze. Od niego zależy, czy podłoga będzie bezpieczna w każdym warunkach. Co dokładnie oznacza klasa antypoślizgowości płytek? I która okaże się wystarczająca? Wyjaśniamy.
Dlaczego klasy antypoślizgowości płytek gresowych są ważne?
Antypoślizgowość to nie detal – to realna ochrona przed wypadkiem. Wystarczy kilka kropel wody na gładkiej powierzchni, by zwykłe przejście przez kuchnię czy łazienkę zmieniło się w potencjalnie niebezpieczną sytuację. W przestrzeniach publicznych stawką jest nie tylko zdrowie pieszych, ale również odpowiedzialność zarządcy terenu. Dlatego klasy antypoślizgowości płytek to temat, którego nie warto traktować po macoszemu.
Wybór właściwego poziomu przyczepności podłoża powinien być dopasowany do warunków, jakie panują w danym miejscu. Płytki do stref mokrych, takich jak prysznice, sauny czy strefy przybasenowe, muszą spełniać inne normy niż te przeznaczone do sypialni czy holu. I tu pojawia się pytanie: jaka klasa antypoślizgowości będzie odpowiednia? Odpowiedź zależy od intensywności użytkowania i typu przestrzeni.
W domach – szczególnie tam, gdzie mieszkają dzieci lub seniorzy – warto stawiać na rozwiązania o zwiększonej przyczepności. W obiektach komercyjnych i przemysłowych, takich jak restauracje, hale produkcyjne czy magazyny, to już wymóg, nie wybór. Dobrze dobrane płytki gresowe z odpowiednią klasą antypoślizgowości to nie tylko spokój ducha, ale też świadome podejście do projektowania przestrzeni – z myślą o funkcjonalności i ludzkim bezpieczeństwie.
Przeczytaj też: co to jest skala ścieralności płytek.
Jak testuje się klasę antypoślizgowości płytek?
Aby dokładnie ocenić poziom odporności na poślizg, konieczne są precyzyjne testy – i to nie tylko w teorii, ale w realnych, kontrolowanych warunkach. Do najczęściej stosowanych metod należą testy rampowe oraz test wahadłem brytyjskim, które mierzą skuteczność przyczepności w różnych sytuacjach.
- Test rampowy (zgodny z normą DIN 51130 oraz DIN 51097) to klasyczny sposób sprawdzania, jak płytka zachowuje się w określonych warunkach. Badana powierzchnia zostaje pokryta olejem, a następnie zwiększa się kąt nachylenia rampy, aż osoba w specjalnym obuwiu zacznie się ślizgać. Kąt, przy którym to następuje, jest przypisany do klasy antypoślizgowości R9, R10, R11, itd.
- Podczas test wahadłem brytyjskim, czyli pendulum test, przyrząd imituje ruch stopy, uderzając o powierzchnię podłogi z różną siłą. Zmierzone tarcie daje wynik w postaci wartości PTV (Pendulum Test Value), który określa, jak bardzo śliska jest dana nawierzchnia.
Obie metody mają swoje mocne strony – test rampowy jest niezawodny w precyzyjnych badaniach laboratoryjnych, natomiast test wahadłem brytyjskim zapewnia szybkie, rzeczywiste dane, które są niezwykle pomocne w analizie klas antypoślizgowości płytek gresowych w codziennych warunkach.
Klasy antypoślizgowości płytek – przegląd oznaczeń R
Każda z klas oznaczona literą „R” oraz odpowiednim zakresem kąta poślizgu, ma swoje specyficzne zastosowania. Zaczniemy od najniższych wariantów, które klasyfikują się jako odporne na poślizg.
- Klasa antypoślizgowości R9 posiada kąt poślizgu w przedziale 6-10°. Takie płytki będą odpowiednie do miejsc, które nie są narażone na wilgoć i gdzie ryzyko poślizgu jest minimalne. Z powodzeniem sprawdzą się w korytarzach czy holach, a także na schodach w domach czy biurach.
- Klasa antypoślizgowości R10 oznacza opór w granicach normy, a kąt poślizgu w tym przypadku mieści się w przedziale 10–19°. To rozwiązanie stosowane w miejscach, które nie są stale narażone na wilgoć, ale mogą mieć do czynienia z okazjonalnym zachlapaniem. Takie płytki będą idealne do salonów, sypialni i pomieszczeń biurowych.
- Klasa antypoślizgowości R11 charakteryzuje się dobrym oporem, a kąt poślizgu wynosi 19–27°. To odpowiedni wybór dla przestrzeni, które są bardziej narażone na wilgoć. Często można je zobaczyć w kuchniach, łazienkach, a także wokół domu np. na tarasie czy w garażu. Klasa R11 to kompromis między bezpieczeństwem a funkcjonalnością, ponieważ zapewnia dobrą przyczepność w miejscach codziennego użytku.
Czy na tym kończy się skala? Jaka klasa antypoślizgowości jest najlepsza? Wyróżnia się jeszcze parametry R12 i R13, lecz takie płytki wykorzystywane są w ekstremalnych warunkach – wszędzie tam, gdzie podłoże jest narażona na wodę, oleje czy inne niebezpieczne substancje. Mogą to być między innymi zakłady spożywcze, chłodnie lub miejsca użyteczności publicznej, gdzie zachowanie najwyższego poziomu bezpieczeństwa jest absolutnym priorytetem.
A jak to wygląda w przypadku naszych produktów? Linia STAR 2.0 i 3.0 to klasa antypoślizgowości R11 w udoskonalonym wydaniu. Co to oznacza? Powierzchnia płytek jest bardziej gładka, ale w żadnym stopniu nie osłabia to poziomu odporności na poślizgnięcie się.
Mimo że klasy antypoślizgowości płytek dostarczają jasnych informacji na temat przyczepności gresu, świat na tym się nie kończy. Kluczowe jest też wykończenie powierzchni. Nawierzchnie strukturalne, o wyczuwalnej pod palcami fakturze, oferują znacznie lepszą przyczepność niż te polerowane, które – choć efektowne wizualnie – w kontakcie z wodą czy kurzem mogą zamienić się w lodowisko. A co ważne, pod żadnym względem nie odstają od konkurencji pod względem designu – zyskujesz bezpieczeństwo i estetykę w jednym!
Sprawdź: gres szkliwiony a polerowany.
